بازار نزولی معمولاً به عنوان کاهش %20 یا بیشتر در بازار سهام تعریف می شود، و پیش بینی یا مدیریت آن دشوار است. هنگامیکه روند نزولی به طور اجتناب ناپذیری آشکار می شود، قیمت سهام کاهش یافته، و کسانی که پرتفوی معاملاتی پر ریسکی دارند، مجبور می کند به این فکر کنند که آیا داشتن این معاملات هنوز منطقی است یا خیر.
در بازار های نزولی که تمایل دارند بیش از چند ماه ادامه داشته باشند، عدم فعالیت هرگز پاسخ درستی نیست. در نتیجه، چه با اتخاذ موقعیتهای محتاطانه پرتفوی معاملاتی و چه با گمانهزنی در مورد ادامه روند نزولی سرمایهگذاران احتمالاً زمان بیشتری نسبت به آنچه فکر میکنند در اختیار دارند تا به کاهش سرمایه در بازار سهام واکنش نشان دهند.
اولین کاری که باید در یک بازار نزولی انجام دهید این است که مطمئن شوید پرتفوی معاملاتی شما به درستی از انواع داراییها، نه فقط بخشهای بازار سهام، تشکیل شده است. تنوع در پرتفوی معاملاتی نوسانی را که در طول بازارهای نزولی افزایش می یابد کاهش می دهد.
بخشهای تدافعی بازار سهام شامل کالاهای اساسی مصرفکننده، خدمات آب و برق و مراقبتهای بهداشتی در طول بازارهای نزولی عملکرد بهتری داشتهاند. کالاها و خدماتی که این بخشها عرضه میکنند، صرفنظر از شرایط اقتصادی یا بازار، همیشه تقاضا دارند. آنها همچنین مقدار زیادی پول نقد تولید می کنند و از بازده نسبتاً بالایی برخوردارند. این بخشها در بسیاری از شرکتها با سرمایهی زیاد و ترازنامه قوی هستند، که سهام آنها در بازارهای نزولی بهتر از سهامهای با سرمایه کم یا در حال رشد، حفظ میشوند.
طبق شواهد موجود، در یک بازار نزولی در حالی که حجم سهام پرریسک زیاد نیست، در بلندمدت نسبت به سهام کم ریسک عملکرد بهتری نخواهند داشت. این بدان معناست که حذف سهام پرریسکتر در طول یک بازار نزولی ممکن است سود سهام را در بلندمدت افزایش دهد.
با توجه به اینکه انتظار میرود سهام طبق تعریف بالا طی بازار نزولی بیشتر کاهش یابند، چرا یک سرمایهگذار به طور کلی از آنها اجتناب نمیکند؟ بازارهای نزولی اغلب باعث فروش به علت ترس میشوند که میتواند هر کسی را وسوسه کند سهام خود را به پول نقد یا اوراق قرضه کوتاهمدت دولتی تبدیل کند.
مشکل اینجاست که تعداد کمی از سرمایهگذاران میتوانند بازار را بهطور هوشمندانه ای زمانبندی کنند. بسیاری از سرمایهگذارانی که در دوران رکود اقدام به فروش میکنند، صعودهای شدیدی را که معمولاً پایان بازار نزولی را نشان میدهند، از دست میدهند و بازده بلندمدت خود را به میزان قابل توجهی کاهش میدهند.
در حالی که خروج از سهام اغلب مانند یک حرکت محتاطانه در طول یک بازار نزولی به نظر می رسد، در واقع یک ریسک فوق العاده خطرناک بر روی توانایی های زمان بندی بازار شما و در برابر سابقه طولانی بازار سهام در بازیابی کامل زیان ها طی بازار نزولی است.
پوشش ریسک
سرمایهگذارانی که به دنبال به حداقل رساندن ریسک سهام یا استفاده از فرصتهای تاکتیکی در بازار نزولی هستند، میتوانند ابزارهای مختلفی را انتخاب کنند. این ابزارها شامل اوراق قرضه خزانهداری بلندمدت میشوند که در صورت رکود به علت بازار نزولی افزایش مییابند،همچنین ETFهای معکوس، موقعیتهای معاملاتی کوتاهمدت سهام و قراردادهای put option برای سرمایهگذاری در سقوط کوتاهمدت قیمت سهام است.
خرید مقرون به صرفه
از آنجایی که قبل از تشکیل بازار نزولی سهام با قیمتهای بالاتر معامله میشود، در طول نزول فرصتهایی برای خرید سهام با قیمت ارزان تر ایجاد میشود. متوسط هزینههای دلاری استراتژی است که به شما این امکان را می دهد سهام بیشتری با قیمت های پایین تر خریداری کنید.
بازار نزولی برای افراد ضعیف مطلوب نیست و معمولاً زمان مناسبی برای انجام ریسکهای بزرگ نیست. همچنین برای فروش همه سهام خود یا سرمایه گذاری کامل در سهام به یک اندازه بازار پر ریسکی است. تنوع بخشیدن به پرتفوی معاملاتی و اولویت قرار دادن ترازنامه های قوی و سرمایه مناسب برای انتخاب سهام، حتی اگر بازار نزولی آن را تحریک کند، می تواند نتایج مختلفی را به همراه داشته باشد.