آموزشی
فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones) چیست؟+ آموزش کامل آن در تحلیل تکنیکال
6 دقیقه زمان مطالعه

حتی اگر به‌تازگی با دنیای معامله‌گری و ابزارهای معاملاتی آن آشنا شده‌اید، بی‌تردید نام فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones) یا حداقل «فیبوناچی» چندین بار به گوشتان خورده است. فیبوناچی یکی از پرکاربردترین ابزارهای معاملاتی است و فیبوناچی زمانی یکی از محبوب‌ترین انواع آن محسوب می‌شود. معامله‌گران به کمک این ابزار تحلیل تکنیکال، دوره‌هایی را پیش‌بینی می‌کنند که قیمت دارایی قرار است حرکت قابل توجهی را تجربه ‌کند. با ترسیم خطوط عمودی روی اعداد دنباله فیبوناچی، مناطق زمانی این ابزار را تشکیل می‌شود و علت این نام‌گذاری هم دقیقا همین است.

در این مقاله قصد داریم با فیبوناچی زمانی و آموزش کامل آن در تحلیل تکنیکال آشنا شویم. اگر مشتاقید درباره این اندیکاتور بیشتر بدانید، تا پایان این مطلب همراه ما باشید.

فهرست عناوین مقاله:

فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones) چیست؟

مناطق زمانی فیبوناچی از ترسیم خطوط عمودی روی اعداد دنباله فیبوناچی تشکیل می‌شوند. این خطوط در امتداد محور x (محور تاریخ) رسم می‌شوند تا مکانسیم جالبی برای پیش‌بینی بازگشت روند بر اساس مدت‌زمان سپری‌شده از آغاز روند ایجاد کنند. معمولا یک سقف یا کف مهم به‌عنوان نقطه شروع انتخاب می‌شوند و بعد با فاصله‌های نسبتا کوچک، دنباله فیبوناچی رشد می‌کند و گسترده می‌شود.

مناطق زمانی فیبوناچی محل احتمالی نوسانات بازار را نشان می‌دهند تا معامله‌گران بتوانند با پیش‌بینی تغییرات آتی در نزدیکی این خطوط عمودی و تعیین دقیق فراز و نشیب‌ها در بازار معاملات، نقاط مناسب برای اقدامات مختلف را انتخاب کنند.

در حالت ایده‌آل، به معامله‌گران توصیه می‌شود که 7 تا 8 منطقه زمانی اولیه را نادیده بگیرند، چون برگشت احتمالی قیمت معمولا قبل از 21، 34، 55، 89 و 144 روز اتفاق می‌افتد که مربوط به مناطق 8، 9، 10، 11 و 12 است.

[vc_single_image image=”20559″ img_size=”full” alignment=”center”]

نحوه تشکیل فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones) روی نمودار

درک نحوه تشکیل منطقه فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones) سخت نیست. کافی است معامله‌گر در طول یک روند صعودی ۲ نقطه اوج (سقف) یا در طول یک روند نزولی ۲ کف انتخاب کند. بعد از انتخاب این دو، نماطق فیبوناچی زمانی به‌طور خودکار روی نمودار تشکیل می‌شوند. اما اگر تمایل دارید بدانید این خطوط چطور تشکیل می‌شوند، به خواندن ادامه دهید.

ذات سری اعداد فیبوناچی به این صورت است که هر عدد این دنباله حاصل جمع دو عدد قبلی است. حال اگر این اعداد را در عدد دوره انتخابی ضرب کنیم، مناطق زمانی فیبوناچی تشکیل می‌شوند.

اگر روز اول سال را به‌عنوان تاریخ شروع در نظر بگیریم، اولین خط عمودی منطقه فیبوناچی زمانی در روز معاملاتی بعد، خط دوم در روز معاملاتی دوم، خط سوم در روز معاملاتی سوم، خط چهارم در روز معاملاتی ششم و به همین ترتیب ظاهر می‌شود.

زمانی که مناطق فیبوناچی زمانی را به صورت دستی وارد می‌کنید، می‌توانید ۵ دوره اول (پنج منطقه زمانی اول) را کنار بگذارید؛ چون معمولا اندیکاتور در این مناطق خیلی دقیق عمل نمي‌کند. به همین خاطر بسیاری از معامله‌گران از دوره هشتم به بعد مناطق زمانی را ترسیم می‌کنند که به ترتیب مربوط به دوره‌های ۲۱، ۳۴، ۵۵، ۸۹، ۱۴۴، ۲۳۳ و غیره می‌شود.

شما به عنوان معامله‌گر می‌توانید نقطه شروع را در پلتفرم‌های مختلف انتخاب کنید و روی زمان کنترل کامل داشته باشید.

نحوه تشکیل فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones) بر اساس روند

اگر بخواهید مناطق فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones) را بر اساس روند بسازید، باید به روندهای صعودی یا نزولی قبل رجوع کنید. در اولین قدم باید خطی به نام «خط مبنا» (Base Line) بکشید. این خط بسته به جهت قبلی روند از حداکثر به حداقل یا از حداقل به حداکثر کشیده می‌شود و عنصری برای محاسبه تعداد کندل استیک‌هاست.

سپس باید نقطه شروع را انتخاب کنید. این نقطه باید در اولین سقف یا کف روند جدید تنظیم شود و به‌معنای اولین اصلاح و بعد شروع روند باشد. سپس فیبوناچی زمانی به‌طور خودکار تشکیل می‌شوند.

چگونه از مناطق فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones) استفاده کنیم؟

مهم‌ترین نکته‌ای که باید در نحوه کار با فیبوناچی زمانی بدانید، این است که هر زمان قیمت دارایی به این مناطق نزدیک می‌شود، حرکت آن را تحت نظر داشته باشید و زمانی که از خطوط عبور می‌کند، مراقب بازگشت روند در بازار باشید. این اصل بسیار ساده یک نقطه ضعف قابل توجه دارد و آن عدم اطمینان از قدرت روند است. ممکن است این بازگشت یک اصلاح کوتاه‌مدت یا یک بازگشت کامل باشد و معامله‌گر نمی‌تواند فرق این دو را تنها با استناد به فیبوناچی زمانی بفهمد. به همین خاطر بهتر است از این ابزار در کنار سایر ابزارها و شاخص‌ها استفاده شود.

[vc_single_image image=”20558″ img_size=”full” alignment=”center”]

کاربردهای ابزار فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones)

معامله‌گران با مناطق زمانی این ابزار معاملاتی یک فریم زمانی را به تکه‌های کوچک‌تری تبدیل می‌کنند تا اطلاعات مفیدی از آن بگیرند. پایان هر چرخه نشان‌دهنده (احتمالا!) نشان‌دهنده تغییر قابل‌توجهی در قیمت دارایی خواهد بود. این مناطق زمانی روی سرعت نوسانات قیمت تمرکز می‌کنند و مناطق زمانی فیبوناچی اصولاً نقاطی هستند که رویدادهای مهم بازار، مثل بازگشت یک الگوی قیمت یا تغییر قابل توجه قیمت در مسیر روند را پیش‌بینی می‌کنند.

به‌طور کلی این مناطق پتانسیل بالایی در پیش‌بینی اتفاقات و رویدادهای قیمتی دارند؛ اما توجه کنید که این تغییر و بازگشت قیمت حتما در محل خطوط رخ نمی‌دهد و ممکن است در طول منطقه اتفاق بیفتد.

معایب ابزار فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones)

استفاده ساده و آسان یکی از مزایا و البته معایب ابزار فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones) است. وقتی برای تعیین نقطه شروع نیازی به پیروی از هیچ قانون سختگیرانه‌ای نیست، احساسات فردی وارد عمل می‌شوند و این دقیقا همان اتفاقی است که معامله‌گران حرفه‌ای سعی می‌کنند از آن دوری کنند؛ چراکه درصد اشتباه را بیشتر می‌کند.

به‌علاوه فیبوناچی زمانی بینش مشخصی برای تعیین نقاط عطف ارائه نمی‌کند؛ صرفا مناطقی بر اساس سقف‌ها و کف‌های قبلی می‌سازد که نمی‌توان صددرصد به آن‌ها اعتماد کرد. بنابراین برای تصمیم‌گیری قاطع لازم است پیش‌بینی‌های آن با چندین عامل و ابزار دیگر ترکیب شود.

هر ابزاری مزایا و معایبی دارد و فیبوناچی زمانی از این قاعده استثنا نیست. اما آشنایی با کاستی‌های این ابزار به شما کمک می‌کند استفاده بهتری از آن داشته باشید.

یکی از الگوهای مشهور در بازار فارکس، الگوی کندل نفوذی است. برای آموزش این اندیکاتور مطالعه مقاله آموزش صفرتاصد الگوی کندل نفوذی را پیشنهاد میدهیم.

احتمال رفتارهای غیرمنتظره از فیبوناچی زمانی

انتخاب نقطه شروع یک جنبه حیاتی اما دلخواه در مناطق زمانی فیبوناچی است. تاریخ یا دوره زمانی انتخاب شده باید مهم باشد و بیانگر سقف یا کف مهمی در نمودار باشد. زمانی که اندیکاتور به این تاریخ اضافه می‌شود، خطوط عمودی در سمت راست ظاهر می‌شوند. خط اول یک دوره بعد از نقطه شروع، خط دوم دو دوره بعد و به همین ترتیب ظاهر می‌شوند.

دقت کنید که مناطق زمانی فقط به زمان اهمیت می‌دهند، نه به قیمت دارایی؛ حتی ممکن است روی نمودار به‌وضوح ببینید که قیمت مناطق زمانی اندیکاتور را نادیده گرفته و از آن پیروی نمی‌کند. یا گاهی می‌بینیم این اندیکاتور برای دارایی‌های خاصی درست عمل نمی‌کند!

عده‌ای از اندیکاتور فیبوناچی زمانی برای اعتبارسنجی معاملات یا تحقیقات استفاده می‌کنند. زمانی که قیمت به یک منطقه حمایت و همزمان به منطقه زمانی فیبوناچی نزدیک می‌شود، این دو استراتژی یکدیگر را تأیید می‌کنند. اما گاهی اندیکاتور به یک نقطه پایین می‌رسد ولی قیمت روند افزایشی خود را ادامه می‌دهد که از جمله رفتارهای غیرمنتظره این شاخص محسوب می‌شود.

همچنین معامله‌گر باید با دیدن افت در نمودار اندیکاتور تشخیص دهد که قرار است روند بازار بر‌گردد و قیمت کف جدیدی ثبت ‌کند و بعد به طور چشمگیری افزایش ‌یابد، یا صرفا قبل از سقوط به پایین‌ترین کف جدید، کاهش جزئی داشته است.

[vc_single_image image=”20555″ img_size=”full” alignment=”center”]

سایر ابزارهای معاملاتی فیبوناچی کدام‌اند؟

بسیاری از معامله‌گران معتقدند که نسبت‌های فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones) در بازارهای مالی با نیروهای عرضه و تقاضا مرتبط هستند و اتفاقا نهایتا همین نیروها هستند که بازار را به حرکت درمی‌آورند. اما اگر به‌عنوان معامله‌گر معتقدید نسبت‌های فیبوناچی در بازارهای مالی کارکرد شگفت‌انگیزی دارند، برای بهترین نتیجه باید تمام انواع دیگر آن‌ها مثل فیبوناچی اصلاحی (Fibonacci Retracement)،  فیبوناچی گسترشی (Fibonacci Extension)، فيبوناچی پروژكشن (Fibonacci Projection)، فیبوناچی کمان‌‌ها (Fibonacci arcs)، فیبوناچی باد‌بزن (Fan) و فیبوناچی کانال (Channel) را بشناسید و با عملکرد آن‌ها آشنا باشید.

کلام آخر

دنباله فیبوناچی یکی از رازهای جهان هستی است. این توالی به کرات در طبیعت یافت می‌شود و حتی راه خود را به بازار‌های مالی باز کرده است. مناطق زمانی ابزار فیبوناچی زمانی یا (Fibonacci Time Zones) همان قدرتی که به‌طور مداوم برای غلبه بر بازار نیاز دارید را در اختیارتان قرار می‌دهد.

منتهی مشکل بسیاری از معامله‌گران مبتدی این است که انتظار دارند با هر شکست خط عمودی، شاهد بازگشت روند باشند. در حالی که این مناطق علاوه بر نقاط برگشت بالقوه، می‌توانند نشانه‌ای برای ادامه روند فعلی باشند. بنابراین بهتر است از آن به‌عنوان مکمل سایر ابزارهای معاملاتی استفاده شود.

شما چه تجربه‌ای در ارتباط با استفاده از فیبوناچی زمانی در تحلیل تکنیکال دارید؟ به‌نظرتان به‌عنوان یک ابزار مستقل چقدر می‌توان به پیش‌بینی‌های آن اعتماد کرد؟ نظرات‌تان را با ما در میان بگذارید.

منبع: tradeciety

مطلب پیشین
آموزش صفرتاصد الگوی کندل نفوذی
مطلب بعدی
شاخص مدیران خرید (PMI)