آموزشی
معرفی انواع دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی و تفاوت آنها
8 دقیقه زمان مطالعه
معرفی دستورات خرید و فروش جهانی و تفاوت آنها
معرفی دستورات خرید و فروش جهانی و تفاوت آنها

امروزه با پیشرفت تکنولوژی و فضای وب مرزهای تجارت جهانی بیش از پیش کمرنگ‌تر شده‌اند. بازارهای بین‌المللی به دلیل وابسته نبودنشان به شرایط داخلی کشورها می‌توانند محیطی امن برای سرمایه‌گذاران باشند. بسیاری از افراد در داخل ایران نیز مایل به حضور در این مارکت بین‌المللی و کسب درآمد دلاری هستند. قطعا پیش از ورود به هر کاری باید اصول آن‌ را از پیش آموخت و با قوانین آن آشنا شد. برای حضور در این محیط نیز لازم است که فرد با دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی آشنا شود و چندین بار این روش‌ها را تمرین کند. لازم به ذکر است که این دستورات در صرافی‌های مربوط رمزارزها و در بازار فارکس معمولا مفاهیم یکسانی دارند.

فهرست عنوان مقاله:

دستور قطعی یا سفارش برخط

برای انجام معاملات با قیمت لحظه‌ای‌ از این دستور استفاده می‌شود. انجام آن به صورت دستی انجام شده و شما باید حجم و قیمت معامله مورد نظر را بر اساس پارامترهای موجود در بازار انتخاب کرده و معامله را انجام دهید.

البته شما می‌توانید در این نوع دستور علاوه بر میزان حجم و قیمت، حد ضرر و حد سود خود را بر اساس ابزار‌های تکنیکال مشخص کرده و در آخر بر روی دکمه انجام معامله کلیک کنید.

انواع مختلفی از دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی وجود دارند، این دستور بیشتر برای انجام سریع معاملات استفاده می‌شود و شما در کوتاه مدت به هدف تعیین شده خود خواهید رسید. به همین دلیل اغلب اسکالپرها و افرادی که به دنبال دستیابی به سود‌های سریع و نوسان‌گیری هستند، از این دستور برای انجام معاملاتشان استفاده می‌کنند.

پیشنهاد میکنیم مقاله اسکالپینگ چیست و بهترین استراتژی آن کدام است؟ را بخوانید.

یکی دیگر از کاربردهای دستورات برخط زمانی است که سرمایه‌گذار می‌خواهد بر اساس یک تحلیل فاندامنتال و اخبار وارد یک معامله شود، طبیعتا در این موارد نیز از دستورات قطعی برای انجام معامله استفاده می‌شود چراکه فرد از سود خرید خود مطمئن است.

دستورات شرطی در معاملات(Pending Order)

در دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی چهار دستور شرطی وجود دارد. زمانی از این دستورات استفاده می‌شود که فرد قصد انجام معامله در قیمت کنونی را ندارد و شرایط بازار هنوز به شرایط مدنظر او نرسیده است. در این مواقع فرد شرایط ایده‌آل خود را با استفاده از ابزار‌های تکنیکال و یا اخبار موجود ترسیم کرده و به سیستم معاملاتی دستور انجام معامله در صورت رسیدن به آن شرایط را می‌دهد.

به دست آوردن این پارامترها و انجام معامله بر اساس آن‌ها نیاز به تجربه و اطلاعات زیادی دارد. بهتر است که فرد پیش از انجام معامله شرایط بازار و روند‌ها را رصد کند و بعد دستورات شرطی خود را در معامله لحاظ نماید.

دستورات شرطی چهار دستور اصلی هستند

  • بای لیمیت
  • سل لیمیت
  • بای استاپ
  • سل استاپ

در این مقاله قصد داریم تا تمامی این موارد را به طور کامل شرح دهیم. توجه داشته باشید که برای اجرای این دستورات لازم است که در مورد اصول بازار سرمایه اطلاعات حداقلی داشته و با ابزارهای تحلیل تکنیکال آشنا باشید. در غیر این صورت به شما توصیه می‌کنیم که پس از کسب اطلاعات کافی در مورد بازارهای جهانی و انجام چند معامله برخط، اقدام به اجرای دستورات شرطی نمایید.

[vc_single_image image=”18012″ img_size=”full” alignment=”center”]

دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی؛ بای لیمیت (Buy Limit)

یکی از اصطلاحات تخصصی بازار سرمایه و فارکس بای لیمیت است که در زبان فارسی تحت عنوان محدودیت خرید شناخته می‌شود. همانطور که از معنی آن پیداست افراد هنگام ورود به بازار از این دستور شرطی استفاده می‌کنند. در واقع شرایطی خاص را برای خرید سهام یا رمزارز خود تعریف می‌کنند و مطابق با آن پیش می‌روند.

استفاده از دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی و به ویژه بای لیمیت به شما کمک می‌کند که در صورت سهم خود را در کف قیمت بخرید و در مقادیر بالاتر بفروشید.

در تکنیک بای لیمیت فرد معامله‌گر سفارش خرید را در قیمتی پایین تر از قیمت جاری در پلتفرم معاملات ثبت می‌کند. به نظر شما چه هنگامی معامله‌گر از این دستور شرطی استفاده می‌کند؟

در شرایطی که فرد عقیده دارد که قیمت کنونی بالاتر از حد نرمال است و خرید در آن لحظه را به صرفه و سودبخش نمی‌داند و می‌خواهد در قیمت‌های پایین‌تری دستور معامله خرید را صادر کند. موردی که در استفاده از دستور بای لیمیت اهمیت دارد آشنایی با مفهوم حمایت است؛ اصطلاح حمایت (support) یا سطوح حمایتی به قیمت‌هایی اطلاق می‌شود که معمولا ارزش سهم بر روی آن‌ها می‌ایستد و پایین‌تر نمی‌آید. در واقع این سطوح از قیمت کنونی حمایت کرده و مانع ریزش آن می‌شوند.

اهمیت سطوح حمایتی در دستور بای لیمیت در آن است که فرد باید قیمت سفارش خرید خود را نزدیک به این سطوح قرار دهد. چراکه قیمت معمولا پس از برخورد به حمایت‌ها یا بالا رفته و یا ثابت می‌مانند، بنابراین قرار دادن سفارش خرید در زیر سطوح حمایتی کار درستی نیست و اگر در قیمت‌های بالاتر از این سطح هم خرید کنیم، عملا کاربرد دستور بای لیمیت را زیر سوال برده‌ایم.

ضمنا توجه داشته باشید که هنگام ثبت یک دستور شرطی مانند بای لیمیت، معامله شما به سرعت انجام نمی‌شود و و هرگاه قیمت بازار با قیمت خرید شما منطبق شود، سفارش خرید شما اعمال خواهد شد. بنابراین اهمیت دارد که محاسبات تکنیکال خود را به درستی انجام داده باشید تا همه‌ی معاملات مطابق با زمانبندی شما پیش رود.

[vc_single_image image=”18017″ img_size=”full” alignment=”center”]

برای مطاله بیشتر مقاله چگونه در فارکس معامله کنیم؟ را پیشنهاد میکنیم.

دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی؛ سل لیمیت (Sell Limit)

یکی از مهم‌ترین دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی، سل لیمیت است. در زبان فارسی به آن محدودیت فروش گفته می‌شود و معامله‌گران از این دستور برای فروش سهام خود در قیمت‌های بالاتر استفاده می‌کنند. در این تکنیک معامله‌گر قیمتی بالاتر از قیمت در لحظه را برای هر سهم یا رمزارز خود در نظر می‌گیرد به این دلیل که اعتقاد دارد قیمت کنونی با سقف قیمت فاصله دارد و می‌تواند بالاتر رود. به همین دلیل فرد سفارش فروش را در قیمت‌های بالاتری در سیستم ثبت می‌کند و منتظر می‌ماند تا پس از رسیدن قیمت بازار به قیمت مدنظرش، معامله انجام شود.

آنچه که در تعیین زمان فروش در دستور سل لیمیت اهمیت دارد، آگاه بودن معامله‌گر نسبت به مقاومت سهام مورد نظرش است. تعیین مقاومت با استفاده از ابزارهای تکنیکال انجام می‌شود. همچنین لازم است که فرد معامله‌گر تاریخچه نمودار سهام را بررسی کند و مقاومت‌های مهم آن را بیابد؛ چراکه مقاومت‌های قبلی می‌توانند در آینده نیز مانع بالا رفتن قیمت سهم مورد نظر شوند.

مفهوم مقاومت همانطور که از نام آن پیداست به نواحی و خطوطی گفته می‌شود که قیمت به راحتی از آن عبور نمی‌کند. در نظر داشته باشید که پس از رسیدن قیمت به سطح مقاومت دو سناریو وجود دارد. یا ارزش سهم به یکباره افزایش پیدا کرده و از مقاومت عبور می‌کند، که به این حالت شکستن مقاومت نیز گفته می‌شود. و یا قیمت پس از برخورد با مقاومت خود به سمت کف قیمت سقوط می‌کند. اینکه چگونه صعود یا سقوط ارزش سهم را تشخیص دهیم به عوامل مختلفی مانند شرایط بازار و اخبار پیرامون آن بستگی دارد.

[vc_single_image image=”18009″ img_size=”full” alignment=”center”]

دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی؛ بای استاپ (Buy Stop)

بای استاپ یکی از دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی است که به صورت هوشمندانه‌ای خرید شما را با منفعت همراه می‌کند. در واقع شما به صورت ناخودآگاه از پیش‌بینی استفاده می‌کنید. در دستور شرطی بای استاپ، شما برای سیستم تعریف می‌کنید که سهم مورد نظرتان را در یک قیمت مناسب برای شما خریداری کند و از این نظر درست در نقطه مقابل سل لیمیت قرار دارد.

اما چه هنگام از دستور بای استاپ استفاده می‌شود؟ در مواقعی که معامله گر بر اساس اخبار و یا تحلیل‌های شخصی خودش، در یک سهم استعداد رشد قیمت را می‌بیند و از طرفی آنقدر از این حس خود اطمینان ندارد که خرید برخط انجام دهد، از بای استاپ استفاده می‌کند.

در این روش نیز یافتن مقاومت‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد. معامله‌گران معمولا دستور خرید بای استاپ را در نقطه‌ای مناسب در بالای مقاومت قرار می‌دهند و در انتظار شکستن مقاومت می‌مانند. در واقع فرد با این کار ریسک خرید خود را کاهش و شانس سوددهی را افزایش می‌دهد، چراکه پس از شکستن مقاومت قیمت‌ها معمولا به صورت انفجاری بالا می‌روند (Break out)، بنابراین خرید سهم درست در نقطه‌ای بالای مقاومت آن یک خرید هوشمندانه است.

معمولا از این دستور در کنار بای لیمیت استفاده می‌شود چراکه اگر معامله‌گر به اشتباه روند سهام را صعودی در نظر گرفته باشد اما سهم پس از مدتی شروع به سقوط کند، دستور بای لیمیت وارد صحنه شده و سهم را در قیمت کف می‌خرد و بخشی از ضرر ناشی از عدم فروش سهام‌ را جبران می‌کند.

مطالعه مقاله نکات طلایی مدیریت ریسک و سرمایه گذاری را پیشنهاد میکنیم.

[vc_single_image image=”18011″ img_size=”full” alignment=”center”]

سل استاپ (Sell Stop)

سل استاپ از جمله دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی است که به معامله‌گر اطمینان می‌دهد که از طوفان‌های نوسان شدید قیمت در امان خواهد بود. دستور سل استاپ یا سل استاپ لیمیت یک دستور فروش است. در این دستور شرطی معامله‌گر یک قیمت فروش برای سهام خود در نظر می‌گیرد که معمولا زیر سطوح حمایتی است.

هنگامی که حمایت قیمت بشکند و یا به اصطلاح Break out  شود، احتمال سقوط شدید قیمت و ریزش سهام بالا می‌رود، در صورتی که بخواهید برخط معامله کنید پیدا کردن قیمت مناسب در آن شرایط استرس‌زا که هر لحظه به ضرر شما اضافه می‌شود، سخت خواهد بود. به همین دلیل بهتر است با دستور سل استاپ خودتان را برای این شرایط سخت آماده کنید و ضرر خود را به حداقل برسانید.

استفاده همزمان از بای استاپ و سل استاپ، همواره شما را در محدوده امن معاملاتی نگه‌می‌دارد که در اصطلاح به این محدوده کانال قیمت می‌گویند. ارزش سهام به طور مداوم در این کانال در حال بالا رفتن است و از الگوهای خاصی تبعیت می‌کند. با شناخت این الگوها و آگاهی نسبت سقف و کف کانال می‌توان یک حریم امن معاملاتی برای خود ایجاد کرد و اقدام به نوسان‌گیری نمود.

برای مثال فرض کنید یک سهم را با قیمت 25 دلار خریداری می‌کنیم. حال اگر بعد از خرید قیمت آن سهم به 20 دلار ریزش کند، در این میان ما 5 دلار ضرر کرده‌ابم. اما اگر پس از خرید سهم، برای آن یک سل استاپ در نظر می‌گرفتیم شرایط متفاوت بود. دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی به همین علت ابداع شده‌اند که از وقوع ضرر جلوگیری کنند. در مثال فوق ما بایستی ابتدا کف کانال را پیدا می‌کردیم و در کف نسبت به خرید سهم اقدام می‌کردیم. در صورتی که فرض را بر این بگیریم که کف کانال 25 دلار بوده باشد، می‌توانستیم با قرار دادن سل استاپ بر روی 24 دلار، در صورت ریزش حداکثر یک دلار ضرر کنیم.

[vc_single_image image=”18016″ img_size=”full” alignment=”center”]

جمع بندی نهایی

اگر دقت کرده باشید دستورات شرطی فوق دو دسته بندی کلی داشتند. دسته اول دستورات محدود کننده و لیمیتی بودند که تمرکزشان بر نقاط بازگشتی روند معاملات بود، این دستورات شامل سل لیمیت و بای لیمیت می‌شدند که هنگام استفاده از آن‌ها فرد معامله‌گر عقیده دارد که روند بازار تغییر خواهد کرد و ورق برمی‌گردد. در واقع این دستورها با امید به تغییر شرایط آینده بازار صادر می‌شوند. معمولا از این دو دستور برای نوسان‌گیری در داخل کانال قیمت استفاده می‌شود.

دسته دوم این دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی به دستورات شرطی متوقف کننده اختصاص داشت. این دستورات در صورت که سل استاپ و بای استاپ را شامل می‌شد قصد تغییر روند و موج‌سواری بر آن را ندارند. این دستورات شرطی با پیشبینی تقریبی شرایط آینده بازار ریسک معاملات را کاهش می‌دهند.

اگر بخواهیم یک مقایسه کلی داشته باشیم سل استاپ نقطه مقابل بای لیمیت است؛ چراکه در بای لیمیت فرد پس از شکستن مقاومت، سهم مورد نظرش را در کف کانال معاملاتی جدید می‌خرد، اما در سل استاپ فرد برای جلوگیری از ضرر بیشتر سهم خود را پس از شکست سطح حمایت و در سقف کانال جدید می‌فروشد.

بای استاپ هم در نقطه مقابل سل لیمیت قرار گرفته است؛ در دستور بای استاپ انتظار خرید سهم پس از شکستن مقاومت را را داریم، در واقع با اینکار می‌خواهیم از قافله افزایش قیمت جا نمانیم. اما هنگام صدور دستور سل لیمیت، ما احتمال شکسته نشدن سقف کانال و افت قیمت را می‌دهیم به همین دلیل در جایی زیر سقف کانال سفارش فروش خود را ثبت می‌کنیم تا از وقوع ضرر خارج از حد معمول جلوگیری کنیم.

مطلب پیشین
معرفی جامع نرم افزارهای تحلیل تکنیکال اتوماتیک
مطلب بعدی
اسپرد (spread) چیست؟