تصور اینکه بحث معامله گری جدا از زمان باشد واقعاً سخت است. ما به عنوان معامله گران، دائما در تلاش هستیم تا حرکت بازار را پیش بینی کنیم. ممکن است خود را یک «تحلیلگر» ندانید، اما این دقیقاً همان کاری است که هر بار که وارد معامله‌ای می‌شوید و انتظار کسب درآمد دارید انجام می‌دهید.البته، معامله گران در بازه های زمانی کوتاه تری نسبت به سرمایه گذاران کار می کنند، اما با این وجود زمان بندی مهم است.

برای بسیاری از شما ممکن است این امر مبهم به نظر برسد، اما طولانی یا کوتاه بودن زمان معاملات ضروری است. برای برخی از معامله گران، این می تواند مهم باشد زیرا آنها زمان را به عنوان بخشی از استراتژی معاملاتی خود در نظر گرفته اند. به عنوان مثال، بعضی از معامله گران یک موقعیت را پس از چند روز معین می بندند. اما برای سایر معامله گران، زمان برابر است با فرصت های معاملاتی خصوصا معامله گران اسکلپر. برای نوع سوم معامله‌گران، زمان به آنها افق بهتری برای به حداکثر رساندن سود می‌دهد. همانطور که جسی لیورمور گفته است، بازنده ها را سریعاً شکست دهید و اجازه دهید برندگان فرار کنند. شما به وضوح می توانید از این جمله دریابید که زمان از اهمیت بالایی برخوردار است.

تمام تحلیل های تکنیکالی که با استفاده ابزارهای مالی منتشر می شوند به یک محدوده زمانی خاص بستگی دارند. بدون زمان شما هیچ تحلیلی با علت مشخص ندارید، و نمی دانید چه نوع ارتباط آماری را ارائه می دهد. چیزی به نام نمودارها یا روندها و…. وجود نخواهد داشت. در نتیجه زمان مهم ترین عامل است زیرا بدون آن هیچ زمینه ای برای حرکت قیمت وجود نخواهد داشت.

زمان را می توان به عنوان یک اندیکاتور استفاده کرد

مزیت دیگری که زمان بندی معاملات برای شما دارد این است که زمان می تواند به عنوان یک عامل تعیین کننده خرید یا فروش باشد. بیشتر معامله گران عادت دارند که بر اساس قیمت تصمیم بگیرند (یعنی خرید یا فروش زمانی رخ می دهد که یک سهم به قیمت “X” رسید)، اما زمان بندی نیز می تواند نقش مهمی ایفا کند. زمان‌بندی می‌تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید آیا معامله به نتیجه می‌رسد یا خیر (اغلب، قبل از شروع ضرر شما). برای مثال، اگر انتظار دارید سهامی به یک خبر فوری واکنش نشان دهد ، ممکن است قبل از رسیدن به حد ضرر خود از موقعیت خارج شوید. چراکه در این مورد، به زمان اجازه می دهید تا تحلیل خود را قبل از قیمت رد کند.

با این حال، وقتی به این موضوع فکر می کنید در می یابید، ابزارهای رایج زیادی برای پرداختن به جنبه زمانی وجود ندارد: زمان ورود، مدت زمان حرکت قیمت، مدت زمان انتظار برای آن، زمان خروج. چرخه های گان و فواصل زمانی فیبوناچی مبهم و احتمالاً بی فایده هستند. تئوری امواج الیوت فرض می‌کند که حرکات قیمت باید در طول زمان به روشی خاص آشکار شود، اما ارزش آن را تعیین نمی کند.

با وجود همه اینها، وقتی شروع به نگاه کردن به بازار به عنوان بازتابی از دنیای واقعی می کنید، فرار از زمان بسیار سخت است. هر کدام از سشن های معاملاتی الهام بخش تزریق دوره ای نقدینگی و فعالیت است. این سشن ها حتی بر اینکه کدام جفت ارز ها فعال تر هستند نیز تأثیر می گذارد.

لازم به ذکر است زمان به شدت در ساختار اصلی بازار در هم تنیده شده است، با این حال به جز کار با نقاط زمانی کلیدی شناخته شده (باز شدن، بسته شدن، انتشار اخبار) به سختی می توان نحوه کار با آن را از نقطه نظر معاملاتی مشخص کرد.

نتیجه گیری- آیا زمان واقعاً مهم است

مهم نیست که چقدر دست کم گرفته شده یا بد بیان شده است، زمان همچنان عامل اصلی در معاملات است. معامله بدون زمان نمی تواند وجود داشته باشد. شاید حتی یک استراتژی معاملاتی جدید که کاملاً مبتنی بر زمان است وجود داشته باشد.در هر حال زمان به هر شکلی، با یا بدون آگاهی ما، جایگاه بسیار خوبی در معاملات ما می گیرد.