منطقه یورو یک منطقه جغرافیایی و اقتصادی است که متشکل از همه کشورهای اتحادیه اروپا (EU) است که از یورو به عنوان پول ملی خود استفاده می کنند. این منطقه زمانی به وجود آمد که مسئولیت سیاست پولی از بانک های مرکزی ملی 11 کشور عضو اتحادیه اروپا به بانک مرکزی اروپا در ژانویه 1999 منتقل شد.

منطقه یورو از 19 کشور اتحادیه اروپا تشکیل شده است: اتریش، بلژیک، قبرس، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، ایرلند، ایتالیا، لتونی، لیتوانی، لوکزامبورگ، مالتا، هلند، پرتغال، اسلواکی، اسلوونی و اسپانیا.

مرجع پولی منطقه یورو، یوروسیستم (سیستم بانک مرکزی منطقه یورو) است.یوروسیستم متشکل از بانک مرکزی اروپا و بانک های مرکزی ملی (NCB) کشورهای عضو اتحادیه اروپا است که از یورو به عنوان پول ملی استفاده می‌کنند.

وظیفه اصلی بانک مرکزی اروپا حفظ ثبات قیمت در منطقه یورو و حفظ قدرت خرید یورو است.همچنین مسئول امنیت و کیفیت سیستم بانکی و ثبات سیستم مالی در منطقه اتحادیه اروپا و هر کشور عضو ان است.بر اساس قرارداد رم، به بانک مرکزی اروپا نیز مأموریت داده شد تا بر انجام عملیات ارزی با نگهداری و مدیریت ذخایر خارجی رسمی کشورهای منطقه یورو و ارتقا عملکرد روان سیستم‌های پرداخت نظارت کند.

در حال حاضر، رئیس بانک مرکزی اروپا کریستین لاگارد و نایب‌رئیس آن لوئیس دی گیندوس است. نهاد اصلی تصمیم‌گیرنده، هیئت مدیره است که متشکل از شش عضو هیئت اجرایی به اضافه روسای بانک‌های مرکزی 19 کشور منطقه یورو (یوروگروپ) است.

یوروگروپ اصطلاح جمعی برای جلسات غیررسمی وزرای دارایی منطقه یورو است. این گروه دارای 19 عضو است. این گروه بر سیاست پولي کنترل دارند.

تفاوت بین اتحادیه اروپا و منطقه یورو چیست؟

اتحادیه اروپا (EU) یک اتحادیه سیاسی-اقتصادی متشکل از 27 کشور عضو است که عمدتاً در اروپا قرار دارند.منطقه یورو زیر مجموعه اتحادیه اروپا است.هدف اتحادیه اروپا این است که کشور های عضو در مجموعه گسترده ای از مسائل ادغام شوند:

کشورهای عضو بازار واحدی دارند و امکانات لازم را برای جابجایی آزادانه مردم، کالاها، خدمات و سرمایه فراهم میکنند.همچنین بر اساس قرارداد موافقت کرده‌اند که از طریق موسسات اتحادیه اروپا در برخی از جنبه‌های حکومتی، مدیریت مشترک داشته باشند.

منطقه یورو اتحادیه پولی 19 کشور از 27 کشور عضو اتحادیه اروپا (EU) است که یورو (€) را به عنوان واحد پول مشترک خود پذیرفته اند.

بانک مرکزی اروپا چگونه بر یورو تأثیر می گذارد؟

بانک مرکزی اروپا می‌تواند از طریق تغییرات در انتظارات نرخ بهره، بر ارزش یورو تأثیر بگذارد.وقتی انتظارات نرخ بهره افزایش می‌یابد، ارزها تمایل به افزایش دارند.وقتی انتظارات نرخ بهره کاهش می‌یابد، ارزها تمایل به کاهش ارزش دارند.

برای مثال، اگر بانک مرکزی اروپا نرخ‌های بهره را بدون تغییر نگه دارد، اما دستورالعمل‌هایی را صادر کند که ممکن است در آینده نرخ‌های بهره را افزایش دهند، ارزش یورو افزایش می‌یابد.

چرا بانک مرکزی نرخ بهره را تغییر می دهد؟

بانک مرکزی اروپا زمانی که تلاش می کند اقتصاد را تحریک کند، نرخ بهره را کاهش می دهد.از آنجایی که نرخ‌های بهره پایین به معنای هزینه کم وام دهی است، با ارزان‌تر کردن هزینه‌های اعتباری برای مردم به تحریک اقتصاد کمک می‌کنند – که به طور بالقوه منجر به افزایش فعالیت تجاری و کاهش بیکاری می‌شود.

بانک مرکزی اروپا زمانی نرخ های بهره را افزایش می دهد که تلاش می کند تورم ناشی از «تحریک بیش از حد » اقتصاد را مهار کند.اگر رشد خیلی سریع باشد، تورم ممکن است بسیار بالا و ناپایدار شود. این امر برنامه ریزی برای آینده را برای خانوارها و مشاغل دشوار می کند زیرا پیش بینی قیمت ها با اطمینان دشوار است. این می تواند مانع از هزینه ها و کندی رشد شود.

توجه داشته باشید که اگر انتظارات بازار همانند عملکرد بانک مرکزی باشد، تاثیر ارز خنثی است. این به این دلیل است که بازار قبلاً “انتظار” این اتفاق را داشته است، بنابراین از قبل “ارزش گذاری شده است”.هنگامی که این اتفاق می افتد، توجه به نظرات در طول کنفرانس مطبوعاتی بانک مرکزی اروپا و تمرکز بر تغییرات جدید در انتظارات نرخ بهره بسیار مهم است. چرا که این نظرات جدید عواملی هستند که ارز را جابجا می کنند.