درک تفاوت بین کوین و توکن یک دغدغه مهم در زمینه ارز های رمزنگاری شده است. اگرچه هر دو این اصطلاحات اغلب به جای یکدیگر به کار می روند، اما به دو مفهوم متفاوت در اکوسیستم ارز دیجیتال اشاره دارند. البته که استفاده از این اصطلاحات به جای یکدیگر گناه کبیره نیست، اما برای درک بیشتر در مورد آینده ارز دیجیتال و بلاک چین، باید درک واضحی از تفاوت کوین و توکن داشته باشید.
در این مقاله به توضیح مفهوم کوین و توکن پرداخته و انواع هر یک را پرداخته و همچنین وجه اختلاف این دو اصطلاح را بررسی می کنیم. پسنهاد می کنم مطالعه این مطلب آموزشی را از دست ندهید.
فهرست عناوین:
- توکن (Token) چیست ؟
- توکن های ارز دیجیتال چگونه استفاده می شوند؟
- انواع توکن
- کوین (Coin) چیست؟
- کوین های ارز دیجیتال چگونه استفاده می شوند؟
- انواع کوین
- تفاوت توکن و کوین
- کاربرد کوین و توکن
- ساخت توکن چه مزیتی دارد؟
- کیف پولهای توکنها
- توکن ERC20 چیست؟
- ویژگیهای توکن ERC20
- معایب توکن ERC20
- چکیده مفاهیم کلیدی
- سخن نهایی
توکن (Token) چیست ؟
توکن هر گونه دارایی دیجیتالی است که بر روی بلاک چین ایجاد می شود. معمولاً در بلاک چین دیگری صادر یا ضرب می شود که اغلب در کنار چندین توکن دیگر که مربوط به پروژه های مختلف هستند وجود دارد. هر کسی می تواند با نوشتن دسته ای از کد های کامپیوتری یا حتی استفاده از ابزار های خودکار به راحتی یک توکن ایجاد کند. اتریوم به عنوان متداول ترین سیستم بلاک چین برای ایجاد توکن های جدید بر بستر آن، به حساب می آید. توکن هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می شوند به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند.
توکن های ارز دیجیتال چگونه استفاده می شوند؟
مانند کوین های ارز دیجیتال، توکن ها نیز ارزشی را منتقل می کنند. با این حال، در بیشتر موارد، یک توکن دیجیتالی قدرت بیشتری نسبت به یک سیستم پرداخت بودن دارد. هر کسی می تواند توکن های دیجیتالی ایجاد کند تا عملکرد های خاصی را انجام دهد.
انواع توکن
توکن ها به چهار دسته تقسیم شده و به عنوان توکن های اوراق بهادار، توکن های پرداختی، توکن های سهمی و توکن های کاربردی شناخته می شوند.
در فوریه 2018، سازمان نظارت بر امور مالی سوئیس (FINMA )، دستورالعمل هایی را برای کمک به درک مفهوم انواع توکن ها منتشر کرد. این برای افرادی بود که عملیات بررسی قانونی بودن توکن ها را بر عهده داشتند.
- توکن های اوراق بهادار (Security Tokens) :
بیشتر توکن های صادر شده در یک ICO توکن های اوراق بهادار هستند. شخصی که آن ها را می خرد در واقع با هدف کسب سود دارایی های خود را در ICO سرمایه گذاری می کند. طبق قوانین سوئیس، با این اوراق شبیه اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.
- توکن های سهمی (Equity Tokens):
اگر یک توکن نشان دهنده برخی سهام یا حقوق صاحبان سهام در شرکتی باشد که آن را صادر می کند، پس یک توکن سهمی محسوب می شود. با این وجود، شرکت های کمی اقدام به چنین عرضه های اولیه کرده اند؛ چون قوانین نظارتی خاصی در مورد قانونی و غیر قانونی بودن آن وجود ندارد.
- توکن های کاربردی (Utility Tokens) :
به آن ها توکن های اپلیکیشن هم گفته می شود و برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمات مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین این توکن ها کمیاب هستند؛ چون انتظار می رود بیشتر آن ها بر اساس عرضه محدودشان دارای ارزش شوند.
- توکن های پرداختی (Payment Tokens) :
توکن های پرداختی هدفی جز پرداخت هزینه کالا ها و خدمات ندارند.
کوین (Coin) چیست؟
کوین یک ارز رمزنگاری شده است که بر روی بلاک چین خود اجرا می شود. همچنین از آن به عنوان “توکن بومی” بلاک چین هم یاد می شود و اغلب به عنوان روشی برای پرداخت هزینه تراکنش پروژه ها در حالی که برنامه های خود را در همان بلاک چین ایجاد می کنند، عمل می کند.
ایجاد یک بلاک چین به منابع انسانی و مالی زیادی (میلیون پوند) نیاز دارد، به این معنی که همه نمی توانند یک کوین راه اندازی کنند. با این حال، هر کسی می تواند یک توکن ایجاد کرده و نام آن را هر چیزی که می خواهد بگذارد.
معاملات کوین های دیجیتال را می توان از طرف یک شخص فرستنده به شخص دیگری که گیرنده است انجام داد. با این وجود، هیچ سکه فیزیکی در زمان ارسال و دریافت وجوه جابه جا نمی شود و همه “کوین ها” به عنوان داده هایی در یک پایگاه داده عظیم جهانی قرار دارند.
با انواع دستورات خرید و فروش در بازارهای جهانی و تفاوت آنها بیشتر آشنا شوید.
کوین های ارز دیجیتال چگونه استفاده می شوند؟
کوین های دیجیتال به طور معمول شبیه سکه ها در زندگی واقعی، به عنوان پول به کار می روند. مثلا بیت کوین و لایت کوین را مثل سکه های کیف پول یا قلک در نظر بگیرید. معمولا آن ها به عنوان پول استفاده می شوند.
انواع کوین
بعضی از مهم ترین کوین های ارز دیجیتال عبارتند از:
- بیت کوین Bitcoin (BTC)
- بیت کوین کَش Bitcoin Cash (BCH)
- لایت کوین Litecoin (LTC)
- اتریوم Ethereum (ETH)
- ریپل Ripple (XRP)
- کاردانو Cardano (ADA)
- استلار Stellar (XLM)
- نئو NEO (NEO)
- نِم NEM (XEM)
- مونرو Monero (XMR)
تفاوت توکن و کوین
به طور خلاصه، بعضی از تفاوت های اساسی توکن ارز دیجیتال و کوین به شرح زیر است:
- کوین های دیجیتال شبکه بلاکچین مخصوص خود را دارند، اما توکن ها بر روی یک بلاکچین موجود ساخته می شوند.
- از کوین دیجیتال می توان برای عملیات پرداخت استفاده کرد، اما توکن ها برای نیاز های متعدد مناسب هستند.
- فرآیند ساخت کوین سخت تر از توکن هایی است که به راحتی می تواند براساس بلاکچین موجود مثل اتریوم ساخته شود.
- کوین های دیجیتال بیشتر از طریق ماینینگ توزیع می شوند، در حالی که توکن ها با ICO (عرضه اولیه سکه) معروف می شوند.
- زمانی که یک پروژه بلاک چین خود را توسعه دهد و توکن های خود را به عنوان یک کوین به بلاک چین جدید منتقل کند، توکن ها در نهایت می توانند تبدیل به کوین شوند. از مثال های یک مهاجرت موفق شامل Binance Coin (BNB) ، Tron (TRX) ، Zilliqa (ZIL) است که قبلاً به عنوان توکن در بلاک چین اتریوم وجود داشت.
نکته: کوین های ارز دیجیتال می توانند برای خرید استفاده شوند، اما شما می توانید از توکن ارز دیجیتال برای موارد دیگری از جمله سرمایه گذاری، ذخیره ارزش و خرید هم استفاده کنید.
کاربرد کوین و توکن
بیشتر توکن ها برای استفاده در اپلیکیشن های غیر متمرکز یا دیاَپ ( dApp) ساخته می شوند. توسعه دهندگان در زمان ساخت توکن می توانند تصمیم بگیرند که چند واحد را می خواهند ایجاد کنند و این توکن های جدید کجا باید فرستاده شوند. آن ها مقداری ارز دیجیتال بومی را در بلاکچینی که روی آن توکن می سازند پرداخت می کنند.
معمولا از توکن ها برای فعال کردن ویژگی های اپلیکیشن مخصوص به آن استفاده می شود. مثلا، Musicoin یک توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم Musicoin را می دهد. این دسترسی می تواند شامل تماشای یک ویدیو یا پخش یک آهنگ باشد.
صرافی بایننس (Binance) هم توکن مخصوص به خود را دارد. وقتی کاربران با توکن (BNB) معامله می کنند، هزینه تراکنش آن ها پنجاه درصد کمتر است.
بعضی از توکن ها با هدف کاملاً متفاوت مثلا نمایش یک جسم فیزیکی ایجاد می شوند. فرض کنیم شما می خواستید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. از نظر فیزیکی نمی توانید خانه خود را در این قرارداد هوشمند بگذارید ولی به جای آن، می توانید از یک توکن استفاده کنید که مُعرفِ خانه شما باشد. ( برای اطلاعات بیشتر در این زمینه مقاله بلاکچین چیست؟ قسمت قرداد های هوشمند را مطالعه نمایید)
مثال دیگر در این مورد، توکن (WPR) است که به انرژی الکتریکی مربوط می شود. پروژه WePower یک برنامه dApp است که به کاربران اجازه می دهد با استفاده از قرارداد های هوشمند، برق را در شبکه بلاکچین خرید و فروش کنند. توکن آن به نام (WPR) مقدار مشخصی از انرژی الکتریکی را نشان می دهد.
مقاله شرح زنجیرهی هوشمند باینِنس (Binance) و سیدیفای (CeDeFi) را ازدست ندهید.
ساخت توکن چه مزیتی دارد؟
از آنجایی که توسعه دهنده dApp و توکن مجبور نیست بلاک چین اختصاصی خود را ایجاد کند، در وقت و منابع آن ها صرفه جویی می شود. آن ها می توانند در عین بهره مندی از امنیت بلاک چین بومی، از ویژگی های ارز های دیجیتال با اپلیکیشن خود استفاده کنند.
صرفه جویی در زمان تنها مزیت نیست، در نظر بگیرید که اگر آن ها به جایdApp و توکن؛ بلاک چین و کوین اختصاصی خود را ایجاد می کردند، باید ماینر هایی را هم برای تأیید تراکنش های خود پیدا می کردند!
برای ایجاد یک بلاک چین قوی که قابل هک نباشد، به استخراج کنندگان بسیاری نیاز است. راه حل منطقی این است که بسیاری از رایانه ها روی یک بلوک مشترک که چندین اپلیکیشن می توانند روی آن اجرا شوند، کار کنند تا اینکه هزاران بلاکچین ضعیف و عمدتا متمرکز وجود داشته باشد.
کیف پولهای توکنها
در حال حاضر والتهای بسیاری در بازار وجود دارند که از توکنهای ارز دیجیتال پشتیبانی کرده و امکان خرید، نگهداری و فروش آنها را فراهم میکنند. اما موقع انتخاب میان آنها، باید به چند عامل توجه کرد. یک کیف پول خوب برای توکن باید رابط کاربری آسان و کاربر پسند داشته باشد، کنترل کلیدهای خصوصی را به کاربر بدهد، با دستگاه انتخابی او سازگار باشد و پشتیبانی ارائه دهد. برخی از محبوبترین کیف پولهای توکنهای ERC20 عبارتاند از:
- کیف پول سخت افزاری Atomic Wallet
- کیف پول سخت افزاری Ledger Nano X
- کیف پول سخت افزاری Ledger Nano S
- کیف پول سخت افزاریKeepKey
- کیف پول تحت وبMyEtherWallet
- کیف پول تحت وب MetaMask
- کیف پول تحت وب Mist Wallet
- کیف پول موبایلیEnjin Wallet
- کیف پول موبایلیTrust wallet
توکن ERC20 چیست؟
ERC مخفف Ethereum Request for Comment است و 20 شماره شناسه پروپوزال است. ERC-20 برای بهبود شبکه ETH طراحی شده و یکی از مهمترین ERC هاست که بهعنوان یک استاندارد جامع برای نوشتن قراردادهای هوشمند روی شبکه بلاک چین اتریوم مورد استفاده قرار میگیرد. در واقع میتوان گفت ERC-20 شامل مجموعهای از قوانین و الزامات است که همه توکنهای مبتنی بر اتریوم باید از آنها پیروی کنند.
توکنهای ERC-20 از بسیاری جهات شبیه بیت کوین و لایت کوین هستند. با این حال مهمترین تفاوت آنها این است که سکههای ERC-20 بهجای اجرا در شبکه بلاکچین خود، روی شبکه بلاکچین اتریوم اجرا میشوند و از گس فی به عنوان کارمزد تراکنش استفاده میکنند.
ویژگیهای توکن ERC20
توکنهای ERC-20 رایج ترین توکنهای شبکه اتریوم محسوب میشوند که برای پرداخت توابع طراحی شدهاند و به عنوان توکنهای کاربردی شناخته میشوند. همچنین میتوان از آنها برای پرداخت هزینه کالا و خدمات استفاده کرد. ویژگیهای بارز این توکنها عبارت است از:
- غیر مثلی: کد هر توکن منفرد مانند همه توکنهای دیگر است. البته برای شناسایی و جداسازی توکنهای درگیر میتوان از تاریخچه تراکنشها استفاده کرد.
- قابلیت انتقال: این توکنها از آدرسی به آدرس دیگر قابل انتقالاند.
- عرضه ثابت: برای آنکه عرضه بیش از حد اتفاق نیافتد، تعداد توکنها ثابت است.
معایب توکن ERC20
از معایب توکن ERC20 میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- توان عملیاتی کم: همزمان با افزایش تقاضای dapp ها، شبکه اتریوم عملا مسدود شده است؛ در نتیجه سرعت شبکه کاهش یافته و تراکنشها گرانتر میشوند.
- معاملات آهسته: مدت زمان ساخت هر بلوک حدود 14 ثانیه است و پردازش تراکنشها ممکن است تا یک دقیقه طول بکشد. این بازه زمانی از نظر بسیاری از معاملهگران آهسته تلقی میشود.
- نیاز به اتریوم: هنگامی که تراکنشی با توکنهای ERC-20 انجام میشود، برای پرداخت هزینههای تراکنش به یک ارز دیجیتال دوم نیاز است که باعث معامله را زمانبر و هزینهبردار میکند.
چکیده مفاهیم کلیدی:
- توکن ارز دیجیتالی است که بلاکچین اختصاصی ندارد.
- کوین ارز دیجتالی است که بلاکچین اختصاصی خود را دارد.
- بیشتر توکن ها کاربردی هستند و در یک یا چند موارد خاص کاربرد دارند.
- کوین ها واسطه پرداخت هستند.
- توکن ها را می توان در تمام کیف پول های بلاک چین میزبان ذخیره کرد.
- کوین ها آدرس های اختصاصی مخصوص خود را دارند.
سخن نهایی
همانطور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم، هیچ کس شما را به دلیل ندانستن تفاوت بین کوین و توکن ارز دیجیتال مجازات نمی کند. با این وجود، ما معتقدیم اطلاعاتی که در این مقاله به اشتراک گذاشته شد به شما درک واضح تری از موضوع کمک می کند و دیگر مفاهیم توکن و کوین را با هم اشتباه نمی گیرید.
البته یک راه آسان تر برای تشخیص تفاوت بین کوین های رمزنگاری و توکن ها این است که بفهمید آیا یک ارز دیجیتال دارای بلاک چین است یا نه. اگر دارای بلاک چین باشد، یک کوین است و اگر بلاکچین ندارد، پس یک توکن محسوب می شود.
با این تفاسیر اگر پیشنهاد یا سوالی داشتید حتما می توانید در بخش نظرات از کارشناسان تیم ما بپرسید.
در مورد توکنها میتوان گفت پس از امضا برای همیشه معتبر میمانند؛ مگر آنکه کلید امضا تغییر کند یا تاریخ انقضای توکن صریحا تنظیم شود.
تفاوت عمده میان این دو به سیستم هزینههای آنها برمیگردد. کوین را میتوان با کارمزد کم یا اصلا بدون کارمزد معامله کرد. اما برای معامله یک توکن باید برای شبکهای که توکن بر مبنای آن است، هزینهای پرداخت شود.
بیتکوین یک ارز دیجیتال است که دارای توکنها و کوینهای مجازی است که میتوان از آنها برای معاملهگری یا خرید استفاده کرد.
بر خلاف ارزهای دیجیتال قابل استخراج مانند بیت کوین، اتر یا لایت کوین، توکنها اغلب توسط یک مرجع متمرکز عرضه میشوند. البته هستند ارزهایی که هم در قالب توکن عرضه شوند و هم در قالب کوین قابل استخراج باشند.