در این مقاله از مجموعه G2O به عوامل مختلفی میپردازیم از جمله :
▪️ریسک بازار
▪️استراتژی های ریسک کم تا متوسط
▪️استراتژی های پر ریسک
▪️بهترین استراتژی
استفاده از پول برای کسب درآمد در بازارها هدف اصلی سرمایه گذاری است. بازارها بر اساس عوامل اقتصادی، سنتیمنت سرمایه گذاران و رویدادهای ملی یا جهانی در سطوح خاصی عمل می کنند. سرمایه گذاران با استفاده از روش های مختلف شامل محاسبات مالی و آمار برای تعیین نتایج و کاهش ریسک های ذاتی سرمایه گذاری برای یافتن روش هایی برای عملکرد بهتر نسبت به بازار تلاش می کنند.
برخی از سرمایه گذاران زمانی که در پرتفوی خود بیش از میانگین سالانه بازار سهام یعنی 7 تا 10 درصد بازدهی داشته باشد، نسبت به بازار پیشی گرفته اند. سرمایه گذاران و سفته بازان همیشه به دنبال سرمایه گذاری هایی هستند که بازار را شکست دهد. از بین تمام روشهایی که وجود دارد، آنهایی که ریسک کم و متوسط را ارائه میدهند، به طور مداوم در طول زمان نتیجه میدهند.
ریسک بازار
مهم نیست که بازارها در چه شرایطی هستند، هنگام سرمایه گذاری همیشه ریسک وجود دارد. قیمتهای سرمایه گذاری بسته به شرایط اقتصادی، اقدامات سیاسی یا بلایای طبیعی می تواند افزایش یا کاهش یابد. علت اینکه قیمتها با این عوامل در نوسان هستند این است که، سرمایهگذاران بر این باورند که صادرکنندگان سرمایهگذاریهایشان در صورت تحت تأثیر قرار گرفتن کسبوکارشان برای حفظ سود تلاش خواهند کرد. به این باور اطمینان سرمایه گذار می گویند.
اطمینان به بازار به شدت به افکار شخصی سرمایه گذاران بستگی دارد و بین آنها ارتباط برقرار می شود. افکار منفی به اندازه کافی مسری هستند چراکه میتوانند منجر به وحشت کل سرمایهگذاران شود که باعث فروش در مقیاس بزرگ، افت قیمت و حتی سقوط بازار می شود.
یکی از نمونههای ریسک بازار، بیماری همهگیر جهانی سال 2020 است که باعث شد دولتها دستور ماندن در خانه را برای کنترل شیوع کووید بدهند. این امر باعث چشم پوشی از اطمینان سرمایه گذاران و منجر به سقوط بازار شد.
نمونههای دیگری از سقوط و اصلاح بازار سهام در طول قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم وجود دارد. سقوط سال 1929 و ترکیدن حباب مسکن در سال 2007 و سقوط متعاقب آن در 2008 دو سقوط قابل توجه دیگر هستند که به رکود اقتصادی تبدیل شدند و باعث شدند بسیاری از سرمایه گذاران مبتدی همه دارایی خود را از دست بدهند.
برای کاهش ریسک های ناشناخته، سرمایهگذاران میتوانند اقداماتی انجام دهند که زیان را به حداقل برسانند، یا حتی در طول رکود بازار، شکست ها، و اصلاحات کسب سود کنند. این اقدامات معمولاً دارای ریسک کم تا متوسط هستند و شامل برنامه ریزی قبل از وقوع هر گونه رکود در بازار است.
لازم به ذکر است در حالی که این تکنیک ها می توانند به سرمایه گذاران کمک کنند تا از سقوط و اصلاحات عبور کنند، هرگز هیچ تضمینی وجود ندارد که بازده یا سود ناشی از ریسک سرمایه گذاری وجود داشته باشد.
استراتژی های ریسک کم یا متوسط
یکی از متداول ترین روشها برای عملکرد بهتر یک سرمایهگذار نسبت به بازار در طول زمان، استفاده از پرتفوی متنوع است. یکی از راههایی که سرمایهگذار میتواند تنوع ایجاد کند این است که هشت دارایی مختلف بخرد که واکنشهای متفاوتی به مراحل چرخه کسب و کار نشان میدهند.
به عنوان مثال، زمانی که اقتصاد وارد رکود می شود، ارزش برخی از دارایی ها (معمولاً اوراق قرضه و طلا) افزایش می یابد، در حالی که برخی از دارایی ها (مانند سهام) کاهش می یابد. عکس این امر طی رشد اقتصادی رخ می دهد، جایی که ارزش سهام افزایش و طلا کاهش می یابد. این امر ریسک های ناشی از سرمایه گذاری در هر نوع را جبران می کند.
سهام را با استفاده از تکنیک سرمایه گذاری بر اساس ارزش انتخاب کنید
سهامداران ادعا می کنند که تنها با انتخاب سهامی که عملکرد بهتری دارند می توانند بازار را شکست دهند. وارن بافت، با خرید سهام کنترل شده شرکتهایی با حاشیه سود بالاتر، مزیت رقابتی واضح و مدیریت دقیق، از این استراتژی استفاده میکند.
بافت طرفدار سهامی است که بسیاری از سرمایه گذاران آن را نادیده می گیرند، زیرا ارزشی که می توان برای آنها قائل شد، فوری یا مبتنی بر بازده نیست. به همین دلیل، او به دنبال سرمایهگذاری در شرکتهای آزمایششده و خستهکننده مانند جانسون و جانسون یا کرافت فودز میگردد که معمولاً به عنوان سهام خمیردندان شناخته میشود.
استراتژی های پرخطر
برخی از استراتژیهای دیگر که برای سرمایهگذاری وجود دارند، صندوقهای دارای مدیریت فعال، صندوقهای پوشش ریسک، معاملات روزانه و زمانبندی بازار هستند. این روشها میتوانند برای برخی از سرمایهگذاران (عموماً کسانی که دارای داراییهای مالی بزرگ یا ابزارها و آموزشهای حرفهای هستند) سودآور باشند، اما برای بیشتر سرمایهگذاران، سطحی از ریسک را نشان میدهند که نمیتوان آن را به طور کلی کاهش داد.
صندوق تحت مدیریت فعال
صندوقهای سرمایهگذاری با مدیریت فعال، کارمزدهای بالای خود را با ادعای عملکرد بهتر از بازار توجیه میکنند. مدیران این صندوق از استراتژی هایی استفاده می کنند که بازده سرمایه گذاری خود را نسبت به سایر صندوق ها برتری دهند. آنها همچنین از تیم هایی متشکل از تحلیلگران مالی و بازار، محققین و تحلیلگران داده کمک میگیرند تا به یافتن سهام با بیشترین بازده برای صندوق کمک کنند.
در واقع این ریسک وجود دارد که وجوهی که به طور فعال مدیریت می شوند عموماً دارای گردش مالی بالایی در صندوق هستند – که در صورت داشتن هر بازدهی، خطر مالیات های بالاتر علاوه بر کارمزدهای بالاتر را اضافه می کند.
صندوق های پوشش ریسک
صندوقهای پوشش ریسک یکی دیگر از روش های سرمایهگذاری است که در آنها وجوه با هم ترکیب میشوند تا با تلاش برای تضمین بازده مستمر، ریسک سرمایهگذاری را کاهش می دهند. این صندوقها ادعا میکنند که با استفاده از اوراق بهادار مختلف، مشتقات و سایر ابزارهای سرمایهگذاری در تلاش برای ایجاد بازده مثبت بدون توجه به نوسانات بازار، به بازده بالاتر از میانگین دست مییابند.
توجه داشته باشید صندوقهای پوشش ریسک عموماً دارای ریسک بالاتری نسبت به سایر صندوقها هستند، به همین دلیل است که آنها به صندوقهایی که منابع مالی قابلتوجهی دارند محدود میشوند.
صندوق های پوششی(تأمینی) در ایالات متحده محدود به سرمایه گذارانی است که درآمد یا دارایی کافی دارند تا خود را در معرض خطر مالی قرار ندهند. مقررات بیان می کند که سرمایه گذاران واجد شرایط باید یک سرمایه گذار معتبر یا نهادی باشند – که برای افراد به معنای داشتن حداقل 200000 دلار درآمد سالانه یا دارایی هایی است که ارزش آنها بیش از 1 میلیون دلار است.
معاملات روزانه
معامله گران روزانه نیز امیدوارند عملکرد بهتری نسبت به بازار داشته باشند. آنها از فرمولها، دانش تکنیکالی برای خرید و فروش سهام، آپشن ها یا مشتقات در طول روز استفاده میکنند.
آنها اخبار، رویدادها و روند قیمتها را بررسی میکنند تا در طول روز قبل از بسته شدن بازار، بتوانند در کف قیمت خرید و در اوج فروش داشته باشند. با این حال، مطالعات نشان می دهد که اکثر معامله گران روزانه خیلی خوب عمل نمی کنند. در یک گزارش، نشان داده شد که %97 از معامله گران روزانه پول خود را از دست می دهند و تنها %3 از معامله گران به طور منظم سود می کنند، که بیشتر آنها معامله گران حرفه ای هستند.
زمان بندی بازار
آیا بهتر نیست که تمام پول خود را در بخش های خاصی در طول یک بازار نزولی سرمایهگذاری کنید، سپس با شروع بازار صعودی، عملکرد خود را متناسب با بازار صعودی تغییر دهید؟ این تکنیکی است که بسیاری از سرمایه گذاران در صورتی که حوصله منتظر ماندن در فراز و نشیب های بازار را نداشته باشند، سعی می کنند از آن استفاده کنند.
این به عنوان تلاش برای زمان بندی بازار شناخته می شود. از نظر تئوری، اگر بتوانید نوسانات و اصلاحات بازار را محاسبه و پیشبینی کنید، این استراتژی میتواند کارساز باشد. توانایی پیشبینی و زمانبندی بازار هدف اصلی سرمایهگذاران است چراکه از زمان شروع سرمایهگذاری در تلاش بودهاند راههایی برای انجام این کار بیابند.
بهترین راه برای پیشی گرفتن ایمن از بازار
از میان گزینههای زیادی که سرمایهگذار برای کسب درآمد دارد، گزینههایی که برای عملکرد بهتر نسبت به بازار کار میکنند، تنوع بخشیدن به پرتفوی شما و استفاده از تکنیکهای اثباتشده مانند سرمایهگذاری بر اساس ارزش است که هر کدام از آنها برای کسب سود زمان میبرد. عوامل کلیدی مورد نیاز در این روش ها عبارتند از: صبر و توانایی مقاومت در برابر فروش وحشتناک هنگامی که بازار روند نزولی تشکیل می دهد.