آموزشی, مفاهیم پایه مالی ( فاندامنتال )
6 اشتباه سرمایه گذاری که افراد بسیار ثروتمند مرتکب نمی شوند
4 دقیقه زمان مطالعه

افراد بسیار ثروتمند (UHNWIs)، گروهی از افراد را تشکیل می‌دهند که دارایی خالص آنها حداقل 30 میلیون دلار است. این دسته متشکل از ثروتمندترین افراد جهان است که حجم عظیمی از ثروت جهانی را در دست دارند. دارایی خالص این افراد شامل سهام شرکت‌های خصوصی و دولتی، املاک و مستغلات و سرمایه گذاری های شخصی مانند آثار هنری، هواپیما و اتومبیل است.

افرادی که دارای دارایی خالص کمتری هستند به افراد UHNWI توجه زیادی دارند، چراکه بسیاری از آنها معتقدند کلید فوق العاده ثروتمند شدن در برخی استراتژی های سرمایه گذاری مخفی نهفته است. با این حال، معمولاً اینطور نیست بلکه افراد UHNWI می‌دانند چگونه با پولشان رفتار کنند و ریسک‌های حساب شده را بپذیرند.

به گفته وارن بافت، قانون اول سرمایه گذاری این است که پول خود را از دست ندهید و بتوانید آن را حفظ کنید. افراد UHNWI اسرار سرمایه گذاری خاصی ندارند، در عوض می دانند که از چه اشتباهات ساده سرمایه گذاری باید اجتناب کنند. بسیاری از این اشتباهات حتی در میان سرمایه گذارانی که ثروت خاصی ندارند، رایج است. در این مقاله از آکادمی G2O لیستی از بزرگترین اشتباهات سرمایه گذاری که افراد UHNWI از انجام آنها اجتناب می کند آورده شده است.

1. سرمایه گذاری فقط در ایالات متحده و اتحادیه اروپا

در حالی که تصور می شود کشورهای توسعه یافته مانند ایالات متحده و کشورهای اتحادیه اروپا بیشترین امنیت سرمایه گذاری را ارائه می دهند، افراد UHNWI بیشتر به بازارهای نوظهور توجه دارند. برخی از کشورهای برتر که این افراد در آنها سرمایه گذاری می کنند عبارتند از اندونزی، شیلی و سنگاپور. البته، سرمایه گذاران فردی باید تحقیقات خود را در مورد بازارهای نوظهور انجام دهند و تصمیم بگیرند که آیا آنها متناسب با سبد سرمایه گذاری و استراتژی های سرمایه گذاری کلی خود هستند یا خیر.

2. سرمایه گذاری فقط در دارایی های نامشهود

وقتی مردم به سرمایه گذاری و استراتژی های سرمایه گذاری فکر می کنند، معمولاً سهام و اوراق قرضه به ذهنشان خطور می کند. خواه این به دلیل نقدینگی بالاتر باشد یا قیمت کمتر برای ورود، به این معنی نیست که این نوع سرمایه گذاری ها همیشه بهترین هستند.

در عوض، UHNWI ها ارزش دارایی های فیزیکی را درک می کنند و بر این اساس پول خود را تخصیص می دهند. افراد فوق‌العاده ثروتمند در دارایی‌هایی مانند املاک خصوصی و تجاری، زمین، طلا و حتی آثار هنری سرمایه‌گذاری می‌کنند. املاک و مستغلات همچنان یک طبقه دارایی محبوب در پرتفوی این دسته از افراد است تا نوسانات سهام را متعادل کنند. در حالی که سرمایه گذاری در این دارایی های فیزیکی مهم است، اغلب سرمایه گذاران کوچکتر را به دلیل کمبود نقدینگی و قیمت بالاتر سرمایه گذاری می ترسانند.

با این حال، به گفته این دسته از ثروتمندان، مالکیت دارایی‌های غیرنقد، به ویژه دارایی‌هایی که با بازار مرتبط نیستند، برای هر سبد سرمایه‌گذاری مفید است. این دارایی‌ها آنقدرها مستعد نوسانات بازار نیستند و در درازمدت سود دهی مطلوبی دارند.

3. تخصیص 100 درصد سرمایه گذاری ها به بازارهای عمومی

افراد UHNWI می‌داند که ثروت واقعی در بازارهای خصوصی به جای بازارهای عمومی یا مشترک به دست می آید. این افراد ممکن است بسیاری از ثروت اولیه خود را از کسب‌وکارهای خصوصی، اغلب از طریق مالکیت کسب‌وکار یا به‌عنوان یک سرمایه‌گذار اصلی در سهام خصوصی، به دست آورند.

4. همگام سازی با دیگران

بسیاری از سرمایه گذاران کوچکتر همیشه به آنچه همتایان خود انجام می دهند توجه دارند و سعی می کنند استراتژی های سرمایه گذاری خود را با آنها مطابقت دهند. با این حال، گرفتار نشدن در این نوع رقابت برای ایجاد ثروت شخصی بسیار مهم است.

ثروتمندان با آگاهی نسبت به این موضوع قبل از تصمیم گیری برای سرمایه گذاری، اهداف سرمایه گذاری شخصی و استراتژی های سرمایه گذاری بلندمدت را تعیین می کنند. افراد UHNWI تصور می کند که در 10 سال، 20 سال و بعد از آن قصد دارند در چه سطحی باشند. درنهایت به یک استراتژی سرمایه گذاری خاص پایبند هستند که به سطح مورد نظرشان برسند. آنها به جای تلاش برای رقابت یا ترس از رکود اقتصادی اجتناب ناپذیر، در مسیر خود باقی می مانند.

علاوه بر این، افراد فوق ثروتمند در مقایسه نکردن ثروت خود با افراد دیگر بسیار خوب هستند. این تله ای است که بسیاری از افراد غیر ثروتمند در آن گرفتار می شوند. UHNWI ها تمایل به خرید بنز را فقط به این دلیل که همسایگانشان در حال خریدن بنز هستند، از بین می برند. در عوض، پولی را که در اختیار دارند برای افزایش بازده خود سرمایه‌گذاری می‌کنند. سپس، هنگامی که به سطح ثروت مورد نظر خود رسیدند، می توانند پول نقد کنند و وسیله های مورد نظر خود را بخرند.

5. عدم توازن مجدد یک سبد شخصی

سواد مالی یک مشکل بزرگ در بین افراد است، اما همه باید تمرین تعادل مجدد پرتفوی خود را درک کنند. از طریق تعادل مداوم، سرمایه گذاران می توانند اطمینان حاصل کنند که پرتفوی آنها به اندازه کافی متنوع و متناسب با اهداف آنها تخصیص می یابد. با این حال، حتی اگر برخی از سرمایه‌گذاران اهداف خاصی داشته باشند، اغلب با تعادل مجدد همراه نمی‌شود و به پرتفوی‌هایشان این امکان را می‌دهند که به یک سمت و سوی دیگر منحرف شوند. یک سبد متوازن معمولاً شامل ترکیب مناسبی از پول نقد، سهام و اوراق قرضه بر اساس سن فرد و تحمل ریسک است.

برای افراد فوق ثروتمند، تعادل مجدد یک ضرورت است. آنها می توانند این تعادل را به صورت ماهانه، هفتگی یا حتی روزانه انجام دهند و به طور منظم پورتفولیوهای خود را متعادل می کنند. برای افرادی که زمان لازم برای تعادل مجدد یا امکان پرداخت پول به شخصی برای انجام این کار را ندارند، می توان پارامترهای تعادل مجدد را با شرکت های سرمایه گذاری بر اساس قیمت دارایی ها تنظیم کرد.

6. حذف پس انداز از یک برنامه مالی

سرمایه گذاری برای فوق العاده ثروتمند شدن ضروری است، اما بسیاری از مردم اهمیت استراتژی پس انداز را فراموش می کنند. از سوی دیگر، افراد UHNWI می دانند که یک برنامه مالی یک استراتژی دوگانه است: به طوری که عاقلانه سرمایه گذاری می کنند و همچنین عاقلانه پس انداز می کنند.

این دسته افراد بر افزایش و کاهش جریان نقدی خود تمرکز دارند و در نتیجه ثروت کلی خود را افزایش می دهند. در حالی که ممکن است تصور افراد فوق‌ثروتمند به عنوان پس‌اندازکنندگان عادی نباشد، اما UHNWI‌ها می‌دانند که زندگی با امکانات نسبتا محدود به آن‌ها این امکان را می‌دهد که در مدت زمان کوتاه‌تری به سطح ثروت مورد نظر خود برسند.

مطلب پیشین
چگونه سهام مناسبی برای سرمایه گذاری پیدا کنیم؟
مطلب بعدی
تأثیر هوش مصنوعی بر تجارت الگوریتمی و بازارهای مالی