سرمایه گذاران نهادی

سرمایه گذار نهادی شرکت یا سازمانی است که کارمندان آن به نمایندگی از دیگران (معمولاً سایر شرکت ها و سازمان ها) سرمایه گذاری می کنند. روش سرمایه گذاری این نوع سرمایه گذار نهادی به اهداف شرکت ها یا سازمان هایی که نمایندگی می کند بستگی دارد. برخی از انواع سرمایه گذاران نهادی شامل صندوق های بازنشستگی، بانک ها، صندوق های سرمایه گذاری مشترک، صندوق های تامینی، موقوفات و شرکت های بیمه هستند.

سرمایه‌گذاران نهادی تأثیر فوق العاده ای بر تحرکات بازار سهام می گذارند. آن‌ها سرمایه‌گذارانی آگاه هستند و احتمال تصمیم‌گیری و سرمایه‌گذاری ناآگاهانه کمتری دارند. در نتیجه مشمول مقررات حمایتی کمتری نسبت به کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) برای سرمایه‌گذاران عادی و روزانه هستند.

پولی که سرمایه گذاران نهادی استفاده می کنند در واقع پولی نیست که خود مؤسسات در اختیار دارند. سرمایه گذاران نهادی عموماً برای شرکت ها، سازمان ها و افراد دیگر سرمایه گذاری می کنند. اگر در محل کارتان یک طرح بازنشستگی دارید، در یک صندوق سرمایه گذاری سهام دارید یا برای هر نوع بیمه ای پرداخت می کنید، در واقع از تخصص این سرمایه گذاران نهادی بهره می برید.

سرمایه‌گذاران نهادی به دلیل حجم و اندازه سرمایه‌گذاری‌هایشان، اغلب می‌توانند درباره کارمزدهای بهتر مرتبط با سرمایه‌گذاری خود مذاکره کنند. آنها همچنین توانایی دسترسی به سرمایه گذاری هایی را دارند که سرمایه گذاران عادی ندارند، مانند فرصت های سرمایه گذاری با حداقل اشباع خرید.

سرمایه گذاران خرد

سرمایه گذاران خرده فروشی یا غیرحرفه ای به صورت شخصی سرمایه‌گذاری می‌کنند. به طور معمول، سرمایه گذاران خرد به خرید و فروش بدهی، سهام و سایر سرمایه گذاری ها از طریق یک کارگزار، بانک و صندوق سرمایه گذاری مشترک می پردازند. سرمایه گذاران خرد به صورت شخصی و نه به نمایندگی از دیگران سرمایه گذاری می کنند. آنها پول خود را مدیریت می کنند. معمولاً، هنگام سرمایه‌گذاری بلندمدت یا معامله برای حساب‌های خود، در مقایسه با سرمایه‌گذاران نهادی، مقادیر بسیار کمتری را سرمایه‌گذاری می‌کنند. سرمایه‌گذاری این دسته از افراد معمولاً توسط اهداف شخصی و رویدادهای زندگی مانند برنامه ریزی برای بازنشستگی، پس انداز برای تحصیل فرزندان خود، خرید خانه یا تامین مالی برخی خریدهای بزرگ دیگر هدایت می شوند.

به دلیل قدرت خرید ضعیف‌تر، سرمایه‌گذاران خرد اغلب مجبورند کمیسیون‌ و هزینه‌های مرتبط اضافی برای سرمایه‌گذاری بپردازند. کمیسیون بورس و اوراق بهادار که وظیفه حفاظت از سرمایه گذاران خرد و تضمین عملکرد منظم بازارها را بر عهده دارد، سرمایه گذاران خرد را سرمایه گذارانی با تجربه کمتر و به طور بالقوه ساده می داند. به این ترتیب، از آنها حفاظت می شود و از انجام برخی سرمایه گذاری های پرریسک و پیچیده منع می شوند.

در حالی که آنها بیش از هر زمان دیگری به اطلاعات مالی ، آموزش سرمایه گذاری و پلتفرم های پیچیده تجاری دسترسی دارند، سرمایه گذاران خرد ممکن است در برابر جهت گیری های که توسط سنتیمنت بازار ایجاد می‌شود، آسیب پذیر باشند. آنها ممکن است در درک مسیرهایی که تعداد زیادی از سرمایه گذاران می توانند بازارها را هدایت کنند، ناکام باشند.

به‌طور کلی، تفاوت‌های اصلی بین سرمایه‌گذار نهادی و سرمایه‌گذار خرد عبارت است از نرخی که هر یک با آن معامله می‌کنند، حجم پول و سرمایه‌ درگیر در معاملاتشان، هزینه‌هایی که هر یک برای سرمایه‌گذاری می‌پردازند و دانش و تجربه سرمایه‌گذاری آنها.

چند درصد از سرمایه گذاران نهادی هستند؟

تعداد کل سرمایه گذاران واقعی و فعال، چه نهادی و چه خرده فروشی، سخت است. با این حال، مشخص است که سرمایه گذاران نهادی بیش از 85 درصد از حجم معاملات در بورس نیویورک را تشکیل می دهند.

صندوق خرده فروشی چیست؟

صندوق خرده فروشی یک صندوق سرمایه گذاری است که با در نظر گرفتن سرمایه گذار خرد طراحی شده است. به عنوان مثال، صندوق سرمایه گذاری مشترک یا صندوق قابل معامله در بورس یک صندوق خرده فروشی است. صندوق های خرده فروشی به جای سرمایه گذاران نهادی، فرصت های سرمایه گذاری را عمدتاً به سرمایه گذاران فردی ارائه می دهند. آنها در بازار آزاد معامله می کنند. اغلب، آنها حداقل نیاز به تعادل پایینی دارند یا اصلاً نیازی ندارند، اما ممکن است هزینه های مدیریتی زیادی را دریافت کنند (در مقایسه با هزینه هایی که توسط صندوق های سازمانی دریافت می شود).